Niemand zit op een faillissement te wachten. Het is niet leuk om zelf in financiële problemen terecht te komen, maar ook niet als je klant failliet gaat. Een faillissement heeft voor iedereen grote gevolgen, zowel zakelijk als persoonlijk. Het is daarom belangrijk dat er goede regels bestaan over faillissementen, over uitstel van betalen en over het oplossen van schulden (schuldsanering). Het is het beste als een bedrijf met financiële problemen de mogelijkheid heeft om schulden op te lossen (herstructureren). Dan wordt er een manier gezocht om iedereen een beetje tevreden te stellen. Nog beter is het als het bedrijf een nieuwe start kan maken.
Verouderde wetgeving
De Faillissementswet komt uit de 19e eeuw is steeds een beetje aangepast. Kortgeleden is de wet veranderd om makkelijker te kunnen reorganiseren. Met de Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) wordt het makkelijker voor een levensvatbaar bedrijf om afspraken met schuldeisers te maken. Met die afspraken ga je dan naar de rechter en als die akkoord is, gelden de afspraken voor iedereen, ook al zijn niet alle schuldeisers het ermee eens. Vroeger kon één schuldeiser dwarsliggen en zo tegenhouden dat een bedrijf een tweede kans kreeg. Werkgeversorganisaties vinden het goed dat bedrijven niet onnodig failliet gaan. Het is goed voor de economie en goed voor de werkgelegenheid. Er zijn nog andere wetsvoorstellen in de maak die de doorstart van bedrijven makkelijker moeten maken. Natuurlijk moeten de regels zo worden opgeschreven dat er geen misbruik van gemaakt kan worden.
Faillissementsfraude
Een ondernemer kan ook misbruik maken van een faillissement. Bij ‘faillissementsfraude’ laat iemand een bedrijf bewust failliet gaan, nadat er expres schulden zijn gemaakt. In zo’n geval zijn de schuldeisers het slachtoffer. Het kan ook zijn dat iemand doet alsof er geen bezittingen zijn, terwijl die er toch zijn. Faillissementsfraude is strafbaar. In de afgelopen jaren zijn er verschillende wetten aangenomen om zulke fraude strenger aan te kunnen pakken. Hiermee wordt de positie van de curator (degene die het faillissement afhandelt) versterkt en kunnen bestuurders die fraude plegen een ‘bestuursverbod’ krijgen. Ze mogen dan geen nieuw bedrijf starten. Bij de Fraudehelpdesk kunnen ondernemers informatie inwinnen over verschillende vormen van fraude en faillissementsfraude melden.
