Nils Clement (Euro Caps): 'Kan niet bestaat niet'

Hij had als kind een handeltje in vuurwerk in ruil voor snoep en als volwassene zorgde hij voor het Starbucks-succes in Europa, het Midden-Oosten en Afrika. Nu is Nils Clement ceo van zijn Euro Caps (private label koffie cups), een bedrijf dat hij met veel lef en hard werken uit de grond stampte. ‘Als iedereen zegt dat ik iets niet moet doen, dan doe ik het juist.’

Zich verontschuldigend komt Nils Clement (48) vijf minuten te laat de gereserveerde vergaderkamer van het Euro Caps-hoofdkantoor in Rotterdam binnen stiefelen. Je kunt het hem niet kwalijk nemen met een volle agenda als die van hem. Momenteel draait het bij het bedrijf allemaal om het vinden van materiaal. Papier, plastic en aluminium zijn schaars als gevolg van de oorlog in Oekraïne. ‘Moet jij raden wat de drie hoofdproducten van onze supply chain zijn.’

Maar Clement – spijkerbroek, wit overhemd, lokken in de gel en een pols vol leren armbandjes – heeft wel voor hetere vuren gestaan. Hij had in 2012 zijn goede baan bij Starbucks opgezegd en eentje bij Ahold afgewezen om voor zichzelf te beginnen als producent van de eerste private label koffiecupjes voor Nespresso-machines. Vanwege de explosieve vraag naar de goedkopere capsules onder supermarkten en retailers had hij een groot risico genomen. Al het geld dat hij had, zat in een peperdure koffiemolen.

‘Superbedankt, maar fuck it, we doen het wel’

Tot zijn schrik moest hij niet veel later tijdens een weekendje New York in verschillende buitenlandse kranten lezen – hij spreekt zes talen – dat moederbedrijf Nestlé het patent op de cupjes tegen alle verwachtingen in toch kon verlengen. Er dreigde een vroegtijdig einde te komen aan het avontuur van ‘koffiecowboys’ Clement en zijn toenmalige zakenpartner Bas de Vet.

‘We zijn toen met alle founders van Euro Caps en onze advocaat aan tafel gaan zitten. Die zei: ‘Ik denk niet dat jullie het moeten doen’. Mijn reactie: ‘Superbedankt, maar fuck it, we doen het wel.’ Omdat Clement en zijn kompanen nog niet wisten wat de juridische gevolgen zouden zijn, was doorgaan een enorme gok. ‘Maar als iedereen zegt dat ik iets niet moet doen, dan wordt er in mij iets wakker. Dan ga ik het juist doen.’

Wie is Nils Clement?Euro Caps-medeoprichter en ceo Nils Clement (1973, Wormerveer) studeerde logistiek en economie aan de Haarlem Business School, zoals Hogeschool InHolland begin jaren negentig nog heette. In 1996 ging hij aan de slag bij Albert Heijn, waar hij opklom tot category manager. Zeven jaar later stapte hij over naar Starbucks, waar hij leerde ondernemen in de koffiemarkt. Die ervaring kon hij goed gebruiken toen hij in 2012 begon met Euro Caps, inmiddels de grootste private label fabrikant van koffiecups.De juiste keuze, weten we nu. Want achteraf bleek dat het verhaal over dat patent niet helemaal klopte. Nestlé had een persbericht rondgestuurd dat de meeste kranten klakkeloos hadden overgenomen. Clement heeft tot op de dag van vandaag niets van Nespresso vernomen.

In de begindagen van Euro Caps werkte hij twintig uur per dag. Slapen deed hij in het magazijn tussen de koffiezakken. Nu staan er op twee locaties machines die de cupjes inpakken, maar destijds stuurde hij negenhonderd flexwerkers aan die dat met de hand deden. ‘Ik was er zó van overtuigd dat het kon. Ik geloof: kan niet bestaat niet. Het kan altijd. Iets kost tijd of geld, maar zeg nooit dat het niet kan.’

Impact op gezinsleven

Is hij in die bevlogen manier van werken nooit zichzelf tegengekomen? Jawel, geeft Clement direct toe. ‘In de afgelopen tien jaar heeft Euro Caps in alles centraal gestaan en dat heeft impact gehad op mijn gezinsleven.’ Meer wil hij er niet over kwijt. Met zijn ex-vrouw deelt hij nu de zorg voor drie kinderen; twee dochters van 18 en 11, en een zoon van bijna 17. ‘Een kopie van mij’, zegt hij. Met zijn vriendin Suzanne heeft hij een LAT-relatie.

Het motto ‘kan niet bestaat niet’ vormt soms een valkuil voor Clement als leidinggevende, stipt Euro Caps-cfo en goede vriend Pieter Brokx aan. ‘Nils is erg goed van vertrouwen en vindt het lastig om mensen te laten gaan als het echt niet werkt. Hij ziet altijd nog een kans dat het nog goed komt, soms tegen beter weten in.’ Clement: ‘Ja, ik ben van de harmonie. Afscheid nemen van mensen, supermoeilijk.’

Cola uit een keukenmachine

Tien jaar na de bewogen start van Euro Caps vallen er bij het Rotterdamse bedrijf elke dag meer dan 4 miljoen cupjes van de band, geschikt voor de machines van Nespresso, Nespresso Professional en Dolce Gusto. Die worden verkocht in veertig verschillende landen. En de markt is nog lang niet verzadigd. Daarnaast zijn er plannen voor een totaal onontgonnen markt, namelijk die van single serve oplossingen voor frisdrank. Cola uit een keukenmachine dus.

Clement was vorig jaar genomineerd voor de verkiezing voor Entrepreneur of the Year. ‘Werd ik tweede. Godver. Baal ik echt van. Niet vanwege mij. Is er een keer een bedrijf dat echte spullen maakt, verliest dat het van een bedrijf in de cloud. Supermooi bedrijf, daar gaat het niet om. Maar elke dag echte spullen maken, is het moeilijkste dat er is. Die uitdaging, dat vind ik zo vet.’

Ongebreidelde energie

Het gesprek met Clement duurt een uur, maar levert netto twee uur materiaal op. De vriendelijke ceo denkt, werkt, hoofdrekent én praat twee keer zo snel als gemiddeld. Dit past precies in het beeld dat zijn partner voorafgaand aan het interview van hem had geschetst, als een ‘erg actief en een druk baasje: altijd bezig, nooit is iets teveel.’

Die ongebreidelde energie heeft hij naar eigen zeggen van zijn beide ouders. Zijn vader werkte vroeger als salesman en is later voor zichzelf begonnen met een bedrijf in zoetwaren. ‘Hij is één brok energie en een enorme optimist. Een charmeur ook. Op zijn 75ste loopt hij nog steeds te flirten met de kassajuffrouw.’ Zijn moeder, een Deense, gaf haar werk als laborant op voor haar kinderen. ‘Maar zij is net zo high energy, en ontzettend lief.’

Snoep voor vuurwerk 

Het ondernemende heeft er bij hem altijd al in gezeten. ‘Ik was altijd al de kartrekker bij het organiseren van feesten, reizen, leerlingenraden en medezeggenschapsraden. Als kind handelde ik al. Snoep in ruil voor vuurwerk’, zegt hij lachend, ‘dat was een goeie handel.’

De vele verhuizingen die hij als kind meemaakte, hebben hem geleerd om zich snel aan te passen en gemakkelijk contact te maken. Dat kwam hem later in zijn werk als inkoper bij Ahold en Starbucks goed van pas. Vooral toen hij in 2002 de taak kreeg om de Amerikaanse koffiegigant groot te maken in Europa, Midden-Oosten en Afrika. ‘Ik stond de ene avond in Istanboel, de andere in Wenen en vloog via München terug naar Amsterdam om vervolgens door te rijden naar Parijs. We waren eigenlijk bezig een nieuw bedrijf op te zetten. Heel vet.’

‘Ik wil niet steeds het Louis van Gaal-gevoel hebben’

Met dezelfde energie geeft Clement samen met geestverwant Brokx leiding aan Euro Caps. ‘Dat levert soms zoveel vaart op, dat de wielen bijna van de bus vliegen. Het gaat zo hard. En ik blijf gewoon trappen, want ik krijg er energie van. Maar ik moet wel af en toe naar achteren blijven kijken.’

Een organisatieadviesbureau helpt nu structuur aan te brengen in het bedrijf dat, nu het 320 vaste werknemers telt, niet meer zo wendbaar is als in het begin. ‘Ik wil niet steeds het Louis van Gaal-gevoel hebben. Dat gevoel van: ben ik nou zo slim of zijn zij nou zo dom? Pieter en ik zeiden voorheen steeds: ‘Ze moeten dit en ze moeten dat’. Maar nee, het ligt aan ons. Wíj moeten iets anders doen in de aansturing. Dan ontstaat er rust, terwijl we nog wel steeds shit doen.’

Het is een terugkerend thema in zijn leven; iets met veel energie opbouwen, maar de spirit verliezen als het er eenmaal staat. Bij Starbucks ging bij hem ‘de energie eruit’ toen na tien jaar het succes was bereikt en minder avontuurlijke zaken belangrijk werden, zoals rapportages en controle. Om zo’n scenario als directeur van zijn eigen zaak voor te zijn, geeft hij zichzelf de vrijheid om binnen het bedrijf te blijven ondernemen.

Superjachten en speedboten

Als het daarover gaat, spreekt Clement van superjachten en speedboten. De productie voor Nespresso en Dolce Gusto zijn superjachten. En een van de speedboten waarop Clement momenteel bezig is, is dat van de functional coffees. Dat zijn composteerbare capsules met koffie waar vitamines aan zijn toegevoegd. ‘Dat doe ik wel op een andere locatie, omdat op het superjacht iedereen zich ermee zou gaan bemoeien. De uitdaging is dan: hoe maak je van die speedboot een superjacht?’

Werkdagen van twintig uur heeft hij daar niet voor over. ‘Dat ging natuurlijk helemaal nergens over, in de begintijd van Euro Caps. Maar daardoor hebben we het wel voor elkaar gekregen, en nu is het leuk om te vertellen. Ik heb de balans wel gevonden. Ik werk per week veertig, vijftig uur. En de weekenden doe ik niet meer, los van de telefoontjes die tussendoor komen.’

Hij is vaak op Ibiza, waar hij een huis aan het bouwen is. ‘Dan zit ik ‘s morgens even twee uurtjes achter m’n laptop en ben ik voor de rest van de dag klaar. Er is veel minder hectiek omdat de organisatie steeds beter draait. Daardoor hoeven ze me niet meer zo snel te bellen.’

En zo kan het zijn dat hij later in de week, op een doodgewone vrijdag, geen enkele afspraak heeft die hem verplicht om naar kantoor te komen. ‘Op dat soort dagen vind ik het allemaal wel prima. Dan ga ik op de bank liggen, of op de boot bij mijn vriendin.’ Dat is trouwens geen speedboot en ook geen superjacht, maar een sloep.

Op de hoogte blijven van onze beste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.