Kan dat: twee tegenpolen die samen een familiebedrijf als Vebego runnen?

Ceo Ton Goedmakers wist dat zijn vader en oom Ronald nog wel eens botsten als leiders van facilitair bedrijf Vebego. Dat wilde hij hoe dan ook voorkomen toen híj zijn vader opvolgde. Maar hoe krijg je dat voor elkaar?

Ronald Goedmakers (59)

‘Ik zat nog op school, toen mijn oudere broer me meenam naar ons net overgenomen bedrijf in Zürich. Ja, ik spijbelde, maar we gingen heen en terug met het vliegtuig! Zelfs mijn klasgenoten vonden dat geweldig, want niemand had ooit in een vliegtuig gezeten. Dat was mijn kennismaking met het bedrijf. Later heb ik bewust voor de studie bedrijfskunde gekozen om bij het familiebedrijf te kunnen werken. Eerst ben ik inkoper geworden bij DSM. Geweldig, omdat ik andermans geld mocht uitgeven én ik heb geleerd eigen keuzes te maken en die te kunnen verdedigen. Ik begon bij Vebego toen mijn broer een it-bedrijf kocht en mij vroeg om dat te leiden. Later kwam ik bij het productiebedrijf waar we eigen schoonmaakmiddelen produceerden en vervolgens in de ‘kern van het bedrijf’. We hebben in 12 landen gezeten en zo leerde ik dat verschillen per land erg groot zijn. Dat maakt het lastig om een goede werkgever te zijn en synergie te realiseren. Nu zijn we nog actief in 4 landen.’

‘ik ben weleens jaloers op mijn neef’

‘Ik heb al die tijd een koppel gevormd met mijn broer, Tons vader. Hij is elf jaar ouder en een flower-powerkind. Net als bij Ton nu, was ik de ratio en hij de man van het buikgevoel en de emotie. Ik wil altijd alles snappen en de achtergrond weten. Maar door met Ton en zijn vader samen te werken, heb ik geleerd dat je niet alles kunt voorzien. En ook, dat ‘ik heb er geen goed gevoel over’ een sterk argument is. Dat maakt het samenwerken met Ton zo spannend. Hij is de extravert, ik help hem van het verleden te leren.’

‘Als ik naar Ton kijk dan ben ik wel een beetje jaloers op hoe hij mensen kan enthousiasmeren. Als ik één ding aan hem mag veranderen, dan zou ik nog één reflectiemoment extra inbouwen voordat hij ergens voor gaat. Samen doen we ons stinkende best het bedrijf beter over te dragen. Volgens mij is dat wel gelukt; toen mijn vader het bedrijf overdroeg, was de omzet zo’n 60 miljoen gulden. Toen mijn broer het overdroeg ging het om 1 miljard gulden en nu zitten we op 1 miljard éuro. Maar het gaat natuurlijk niet alleen om die bedragen. Ik zie ook hoe belangrijk het voor veel mensen is om hier te werken. Economisch, maar ook sociaal, dat blijkt wel uit het feit dat velen ook lang na hun tijd hier nog altijd onderling contact houden.’

Ton Goedmakers (41)

‘Als 6-jarige was ik bij de opening van ons hoofdkantoor, op kasteel Cortenbach. Ik herinner me nog de vele belangrijke gasten en dat ik achter de harmonie en de schutterij aanliep. Met de gouverneur mocht ik vissen vrijlaten in de vijver. Die dag heeft indruk gemaakt. Maar vanaf mijn 10de kreeg ik eigenlijk niet zoveel meer mee van het bedrijf. Mijn ouders scheidden en ik groeide grotendeels bij mijn moeder op. Ik zag wel onze naam regelmatig op auto’s staan en dat blijft iets bijzonders.’

‘Ik heb nog serieus gedacht om leraar te worden. Ik stond zelfs een week voor de kleuterklas. Wat mij aantrok was dat ik kinderen iets positiefs mee kan geven. Uiteindelijk zag ik in dat ik in een facilitair bedrijf als Vebego, nóg meer mensen kon helpen. Daarom zei ik, na mijn studie financiële bedrijfskunde op Nyenrode en enkele jaren ervaring bij familiebedrijf Katoennatie in Antwerpen, ‘ja’ toen oom Ronald vroeg of ik een bedrijf in Nederland wilde helpen. Daarna ging ik naar Zwitserland. Uit respect voor onze Zwitserse collega’s moest daar een familielid heen. Zo ben ik erin gerold. Vier jaar geleden stond ik voor de keuze om terug naar Nederland te komen en in 2021 Ronald op te volgen als ceo. Een grote verantwoordelijkheid, maar ik krijg juist de kans echt positieve impact te maken. Wij geloven dat iedereen talent heeft. Hier werken veel mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.’

‘ik geloof in iets, hij wil de facts’

‘Samen met Ronald vorm ik nu de raad van bestuur. Hij is meer van de inhoud. Ik ben misschien meer de dromer, ik ‘geloof’ in iets, terwijl hij de facts op tafel wil. In dat opzicht lijk ik meer op mijn vader. Ronald en hij waren ook verschillend en dat leidde soms tot iets wat ik als ‘twee verschillende werelden’ zag in het bedrijf. Daar waken we nu voor. We nemen heel veel tijd om zaken uit te spreken. Ik noem dat onze relatietherapie. Ik zie er nu de waarde van in als ik wegdroom en hij mij weer met beide benen op de grond zet. Daarnaast zorg ik voor vooruitgang door het gas in te trappen, terwijl hij toch op de rem staat. Nu willen we nog meer betekenisvolle banen creëren en de betekenis van het werk van onze mensen vergroten. Die wordt sterk onderschat. Daarnaast is ons bedrijf internationaal en kom je overal achter de schermen, van kantoren tot onder vliegtuigen. Die afwisseling en positieve impact maken op onze klanten en medewerkers, daar sta ik elke dag voor op. Want iedereen wil werk dat er toe doet en waar je passie uit haalt.’

Op de hoogte blijven van onze beste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.

Allemaal familie Nederland telt duizenden familiebedrijven, maar hoe is het eigenlijk om in zo’n bedrijf te werken met je vader, zus, dochter, moeder, broer of neef? Levert dat vaak spanning op, of begrijp je elkaar ook zonder woorden? Forum spreekt ondernemende familieleden, over hun drijfveren en relatie met elkaar. Vandaag deel 31 met oom Ronald en neef Ton Goedmaker die de raad van bestuur vormen van facilitair bedrijf Vebego. Wil je de andere afleveringen ook lezen? Kijk dan hier.

Even een virtueel kijkje nemen bij Vebego? Kijk dan dit filmpje: