Vrouwengezeik? Dat moet dan maar, vindt Kirsten van den Hul

Gelijke kansen is het centrale thema voor PvdA-Kamerlid Kirsten van den Hul. Voor vrouwen, maar ook voor bedrijven. ‘Ondernemers die het goed proberen te doen moeten opboksen tegen ondernemers die de regels aan hun laars lappen.’

Blij én verdrietig was Kirsten van den Hul toen zij in 2017 werd verkozen tot Kamerlid voor de PvdA. Blij voor zichzelf en verdrietig omdat de PvdA van 38 naar 9 zetels (zij was nummer 8) duikelde. ‘Het was een periode van rouw, maar ook al snel weer: volle kracht vooruit.’ De PvdA was overigens niet haar eerste keuze, ze was eerst lid van GroenLinks. ‘Maar daar voelde ik me toch niet zo thuis. De PvdA is meer divers qua achterban. Ik werd ook geïnspireerd door Job Cohen die als burgemeester van Amsterdam de boel bij elkaar probeerde te houden.’

Over deze serieWat hebben Kamerleden met het bedrijfsleven? Beschikken ze zelf over een ondernemersgeest? In de serie Langs de meetlat in Forum komen Kamerleden van alle partijen aan het woord over hun band met en inzet voor het bedrijfsleven en geven ze zichzelf een cijfer. Eerdere afleveringen lezen? Kijk dan hier.

Niet bang voor de slangenkuil die de PvdA wel eens wordt genoemd?

‘De hele politiek is een slangenkuil. Waar macht te verdelen is, komen ook de akelige kanten van mensen naar boven.’

Waarom wilde u dan toch de politiek in?

‘Omdat ik al langer riep dat er een gebrek aan vrouwen in de politiek was, en ik het niet alleen maar bij roepen wilde laten.’ De ‘vrouwenzaak’ houdt haar al bezig sinds haar moeder na de scheiding van haar vader fulltime moest gaan werken. ‘Dan merk je dat daar anders op wordt gereageerd dan op een man die fulltime werkt. Het gaat eigenlijk nóg verder terug, naar mijn oma die van school moest om mee te helpen op de boerderij. Zij hield me altijd voor dat ik het beste uit mezelf moest zien te halen, en zelf mijn boontjes moest doppen.’

‘Dan ben ik maar een zeikwijf’

Waar loopt u als vrouw in de Kamer tegenaan?

‘Ook hier krijg ik post voor ‘meneer’ Van den Hul en word ik soms voor secretaresse aangezien. De stereotypen zitten diep. Met 46 vrouwen op 104 mannen is de Kamer een mannetjeswereld. Als ik een feministisch thema aansnijd, krijg ik wel eens de reactie: ‘Heb je haar weer met haar vrouwengezeik.’ Dus noem ik mezelf maar een zeikwijf.’

Ze heeft op een gegeven moment, na jarenlang te hebben gezwegen, de moed gehad om openlijk te vertellen dat zij vroegerdoor haar toenmalige partner mishandeld is. ‘Dat hoeft ik niet steeds weer op te rakelen, want het is best emotioneel. Maar ik krijg nog altijd reacties van vrouwen die hetzelfde mee hebben gemaakt en het nooit hebben durven vertellen. Dus het taboe bestaat nog steeds. Het is ook complex: weggaan, aangifte doen. Met mijn verhaal laat ik zien dat Kamerleden ook maar mensen zijn die hun ervaring meenemen in de politiek. Zoals ook mijn ervaring als ondernemer.’

Wie is Kirsten van den Hul?Na een studie Russisch in Amsterdam en voor een studie Arabisch in Tunis (2004) hield Kirsten van den Hul (42) zich onder meer bij ngo’s bezig met internationale vrouwenprojecten. In Tunis werkte zij als trainer Engels bij de Amerikaans-Tunesische Kamer van Koophandel. Terug in Nederland begon zij in 2007 voor zichzelf als verandermanager. Bij de PvdA was ze onder meer lid van de programmacommissie voor de Europese verkiezingen van 2014. Sinds 2017 is zij Kamerlid voor de PvdA.

Het ondernemerschap kwam pas later. Ze kreeg het niet van huis uit mee, met een moeder die lerares Nederlands was en een vader die ondernemingsraden adviseerde. Van den Hul studeerde Russisch en Arabisch. Ze hield zich in de ‘softe sector’ bezig met de internationale vrouwenrechten. ‘In die tijd heb ik veel geleerd over projectmanagement, budgetbeheer, het omgaan met veel stakeholders. Daar heb ik veel aan gehad toen ik zelf ondernemer werd.’ Als zelfstandig ‘verandermanager’ hielp ze overheden, mkb-bedrijven en multinationals om na te denken over verandering van hun bedrijf of product. ‘Hoe ziet jouw product erover vijf of tien jaar uit, ben je dan nog relevant?’

‘De hele politiek is een slangenkuil’

Haar werk in de Kamer heeft als rode draad gelijke kansen: voor vrouwen, voor jongeren in het onderwijs, maar ook voor bedrijven. ‘Ik ben voor meer Nederlandse export, maar die moet dan wel eerlijk zijn. Nederlandse bedrijven kunnen een motor voor ontwikkeling zijn als iedereen kan profiteren. Nu zie ik juist dat de verschillen in de wereld toenemen. En bedrijven die hun best doen moeten opboksen tegen bedrijven die de regels aan hun laars lappen en zo goedkoper uit zijn.’

Gelijke kansen in het onderwijs, dáár ging haar maidenspeech over

Op het terrein van haar portefeuille onderwijs ziet ze de ongelijkheid ook toenemen. ‘Het doet ertoe wie je ouders zijn en welke opleiding zij hebben genoten. Ik zie meer segregatie, onder meer onder invloed van het schaduwonderwijs van bijles en huiswerkbegeleiding. Niet alle ouders kunnen dat betalen. En nog iets: klassen opheffen anno 2019: dat kán gewoon niet.’

‘Klassen opheffen in 2019: dat kán gewoon niet’

Waar bent u trots op als Kamerlid?

‘De initiatiefnota ‘Geweld achter de voordeur: de schaamte voorbij’ die ik mede heb geschreven. En het initiatiefwetsvoorstel dat ik mede heb ingediend voor het opnemen van transgenders en interseksuelen in de Wet gelijke behandeling. Mensen uit die groepen vertellen mij in tranen hoe bijzonder ze dat vinden; dat is onvergetelijk.’

Geeft zichzelf een: 7,5

‘Dat geldt voor wat ik tot dusver heb bereikt om tot een gelijk speelveld voor verantwoord ondernemerschap te komen.’

Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen?Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.

Vrouwenquotum of streefcijfer?‘Inmiddels zeg ik quotum, want het gaat te langzaam. Een lelijk paardenmiddel, een noodzakelijk kwaad, maar de realiteit is weerbarstig.’

Werkgever of werknemer?‘Werknemer. De ongelijkheid tussen mensen neemt toe, de bonuscultuur komt terug. Het is tijd om op te komen voor een betere verdeling van de macht, zeker nu het economisch weer goed gaat.’