Dit is Mustafa Amhaouch: moslim, CDA’er én Limburger

Als CDA-Kamerlid met een ASML-verleden wil Mustafa Amhaouch innovatie en techniek sexyer maken. Hij moet wel (vindt hij zelf), als een van de weinige bèta’s op het Binnenhof. Want zeg nou eerlijk, voor een klein land als Nederland geldt toch: wie niet sterk is moet slim zijn?

‘Op de dag van het Offerfeest in 2004 werd, in de nasleep van de moord op Theo van Gogh, de moskee in mijn woonplaats Helden in brand gestoken. Ik heb me die dag meteen aangemeld als kartrekker van de bouwcommissie voor een nieuwe moskee. Ik voelde me verantwoordelijk om de gemeenschap te helpen. Dat deed ik onder meer door veel lokale bedrijven bij de bouw te betrekken. Zo werd het ook hún moskee.’ Verantwoordelijkheid nemen, mensen bij elkaar brengen en doorpakken, ook als het tegenzit: dat wil CDA-Kamerlid Mustafa Amhaouch ook in de politiek doen.

Over deze serieWat hebben Kamerleden met het bedrijfsleven? Beschikken ze zelf over een ondernemersgeest? In de serie Langs de meetlat in Forum komen Kamerleden van alle partijen aan het woord over hun band met en inzet voor het bedrijfsleven en geven ze zichzelf een cijfer. Eerdere afleveringen lezen? Kijk danhier.

U had een goede baan bij ASML. Waarom besloot u de Kamer in te gaan?

‘Ik ben altijd al maatschappelijk actief geweest. Twintig jaar was politiek een hobby naast mijn werk bij ASML. Toen ik voor de Tweede Kamer werd benaderd, meende ik een bijdrage te kunnen leveren, óók als een van de weinige bèta’s daar. Het is mijn missie om innovatie en techniek sexyer te maken. Nederland is een klein land, dat dwingt ons innovatiever te zijn dan landen die het meer van de vele handen moeten hebben. Dat is de makkelijkste weg.’

Vorig jaar besloot ASML om voor de productie van medische isotopen te kiezen voor België in plaats van Nederland. Amhaouch: ‘Het geeft aan dat bedrijven die willen doorgroeien, het lastig hebben in Nederland. Invest NL, het nieuwe investeringsfonds van de overheid, moet zich met financiering ook richten op deze groep bedrijven.’ Zorgwekkend vindt hij ook de ‘forse’ daling van het aantal nieuw opgestarte mkb-bedrijven de afgelopen tien jaar. Het mkb is voor hem de norm, want dat helpt grote bedrijven en zorgt voor werk. ‘Grote bedrijven moeten de nieuwe iconen in het bedrijfsleven stimuleren. Vergeet niet dat ASML is begonnen als afsplitsing van Philips.’

‘de politiek moet de grote jongens in bedrijfsleven tegenwicht bieden’

Dankzij bedrijven hebben mensen in de eerste plaats brood op de plank, stelt hij. En ze bieden een oplossing voor maatschappelijke vraagstukken, zoals het beperken van de stijging van de zorgkosten via innovatie. Een derde belangrijke bijdrage: de mens centraal stellen. ‘Via het werk doet iedereen mee in de samenleving. Iedereen heeft kwaliteiten. Daarom moet je als politiek ook niet te snel besluiten om bedrijven de nek om te draaien.’ Aan de andere kant moet het bedrijfsleven niet de democratie vervangen. De politiek moet ‘grote jongens’ als Google, Facebook en de Chinese staatsbedrijven tegenwicht bieden, vindt hij. ‘Je moet elkaar als vrienden kunnen aanspreken, en dus ook kritiek uiten. Of het nu gaat over het klimaat, cao’s, corruptie of bonussen.’

Wie is Mustafa Amhaouch?Zes jaar na de komst van zijn Marokkaanse vader naar Nederland werd Mustafa Amhaouch (48) in 1970 in Limburg geboren. Hij volgende de lts, de mts en de hts. In die tijd werd hij Nederlands kampioen Taekwondo, waarin hij zijn energie beter kwijt kon dan bij de drumband van de schutterij. In 1995 begon hij bij Philips Medical Systems, om een jaar later naar de Philips-afsplitsing ASML te gaan. Daar bleef hij tot 2016, het laatst als senior manager industrialisatie. In 1997 werd hij politiek actief voor het CDA in de gemeenteraad van Helden. In 2010 kwam hij niet in de Tweede Kamer omdat het CDA in dat jaar flink verloor. In 2016 wel toen hij een vertrekkend Kamerlid verving.

Juffrouw Doortje

Zijn vader kwam in 1964 naar Nederland als een van de eerste gastarbeiders, en werkte in de metaal en bij de kabelfabriek van Philips. Hij woonde in bij een hospita – ‘Juffrouw Doortje’ – en niet met andere gastarbeiders in een pension. Dat hielp bij de integratie in Limburg. Zelf volgde Amhaouch achtereenvolgens de lts, mts en hts. Niet omdat hij aanvankelijk te laag werd ingeschat als allochtoon, denkt hij. ‘Er werd tegen me gezegd dat ik beter met mijn handen was. Ik vond het vooral erg dat mijn schoolvriend Rachid naar de mavo ging en onze wegen scheidden. Op de lts wist ik wel: er zit meer in.’

Marrokkaan, Nederlander, Limburger?

‘Ik ben het allemaal. Als ik met Limburgers of mijn broers ben, schakel ik automatisch over naar Limburgs. Taal doet iets met je identiteit. Ik vind het een verrijking om met veel verschillende culturen in aanraking te komen. Dat was ook bij ASML zo. Handel brengt mensen dichterbij elkaar, ook handel met dictaturen, hoe gek dat ook klinkt. De dialoog wordt gemakkelijker. En dan moet je in landen als China en Saoedi-Arabië natuurlijk durven de mensenrechten aan te snijden.’

Kamer in, bij ASML weg? Amhauoch moest er even over nadenken

Waarom het CDA?

‘Die vraag krijg ik als moslim wel vaker. Ik vind het juist vreemd dat veel allochtonen die gelovig en sociaal-conservatief zijn, voor links-liberale seculiere partijen kiezen. Ik ben niet bang voor de C van CDA. In de fractie zitten protestanten en katholieken; ik ben de moslim die de brug moet slaan. Maar serieus: het gaat mij om de kernwaarden van de partij, zoals de gemeenschapszin, gedeelde verantwoordelijkheid en de manier waarop mensen met elkaar omgaan. Daarom past een aparte allochtonenpartij als DENK niet bij mij.’

Geeft zichzelf: geen cijfer.

‘Mijn inzet is maximaal. Niet als stem van het bedrijfsleven, maar voor de positie van Nederland in de wereld. Welk cijfer daarbij hoort, is aan anderen.’

Auto of OV?‘Oei, dat is een lastige. Ik ben autoliefhebber en rijd een hybride Volvo diesel: een mooi stukje techniek. De trein vind ik prettig als zakelijk vervoer, om te kunnen werken. De twee komen dichterbij elkaar voor mij.’

Nederland of Marokko?‘Nederland. Hier ben ik geboren en opgegroeid. Ik kies er ook voor om in Nederland te worden begraven, en niet in Marokko. Tegelijkertijd zal ik nooit mijn afkomst verloochenen. Ik doe mijn werk vanuit mijn identiteit als zoon van een gastarbeider.’