Zussen Fransje en Ellen de Kimpe wisten: werken bij Ariza, het vruchtenconcentraatbedrijf van hun vader, is voor altijd. Maar wat is nou het goede moment om er te beginnen? Ze kwamen er uiteindelijk met een totaal verschillende aanloop…
Fransje de Kimpe (37)
'Kom niet aan Ellen, want dat is mijn zusje. Zo stond ik er vroeger al in. Gingen we samen uit en zag ik dat er om haar heen, zonder dat zij het door had, een opstootje was, dan vloog ik naar haar toe. Mijn ouders maakten zich soms juist meer zorgen om mij, maar ik wilde graag voor Ellen zorgen. Dat was het verantwoordelijkheidsgevoel dat ik als oudste voelde. Zij is mijn beste vriendin. Ze kan heel goed het overzicht bewaren, houdt haar hoofd koel. Ze kan af en toe ook best chaotisch zijn en veel dingen tegelijk doen. Ik moet soms op de rem trappen, maar dat past juist goed bij mij en bij mijn functie. Zij doet de verkoop, ik de kwaliteitscontrole en inkoop.'
'Je weet nooit wat morgen je gaat brengen'
'Ik wilde eigenlijk geneeskunde studeren, maar werd uitgeloot. Mijn vader zei heel slim: in Wageningen heb je een leuke studie, Voeding & Gezondheid, en dan kun je met je propedeuse op zak geneeskunde gaan studeren. Het was zo leuk dat ik de studie heb afgemaakt en daar heb ik nooit spijt van gehad. Achteraf een goede keus, want ik had me als arts veel te veel het leed van anderen aangetrokken.'
'Toen ik na mijn studie bij Heinz ging werken, was het eigenlijk wel duidelijk dat ik op termijn naar het familiebedrijf zou overstappen. Dat werd nooit hardop uitgesproken, maar het voelde goed. Dat kort na elkaar twee broers en een zus van mijn vader heel jong overleden, heeft daar niet heel veel invloed op gehad. Wel was me duidelijk dat we nu moeten leven en niet alles maar moeten uitstellen. Want je weet nooit wat morgen je gaat brengen.'
'Mijn vader heeft ongelofelijk veel vertrouwen in ons. Volgens hem kunnen we sommige dingen ook beter dan hij, zoals heel inhoudelijke gesprekken voeren met klanten. Zijn raad aan ons is wel dat we altijd zelf blijven nadenken, in plaats van alleen maar processen te volgen. Ik ben blij dat ik dat samen met Ellen kan doen. Ik weet ook niet of ik door zou gaan als zij zou stoppen. Natuurlijk gaat het niet altijd goed, maar ook het verwerken van tegenslagen doen we het liefst samen. We proberen dit bedrijf echt als een familiebedrijf te leiden. Dus niet van bovenaf, maar door vertrouwen aan alle medewerkers te geven.'
