Veel tijd was hij het afgelopen jaar kwijt aan de stikstofproblematiek. En ergernis, bekent Frank Futselaar ook maar meteen. ‘De aanpak van stikstof was echt politiek op zijn lelijkst’, vindt het SP-Kamerlid. ‘Lastige beslissingen worden vooruitgeschoven’.
Wie een snelle blik op het cv van Frank Futselaar werpt, zou kunnen denken dat we hier met een beroepspoliticus te maken hebben. Ga maar na: hij werkte bij de SP-fractie in Brussel en als ambtenaar bij de provincie Overijssel, was gemeenteraadslid en Statenlid, en is nu Kamerlid. Maar een beroepspoliticus wil hij juist niet zijn. Sterker: na deze kabinetsperiode wordt hij weer docent aan een hogeschool. ‘Ik mis de studenten en het gevoel dat ik aan het eind van een werkdag iets heb bereikt. In de politiek duurt dat langer, en ben je veel tijd kwijt aan het jezelf verkopen.’
Wie is Frank Futselaar?Na een studie geschiedenis in Groningen begon Frank Futselaar (40) in 2004 als beleidsmedewerker bij de Europese SP-fractie. Vier jaar later werd hij beleidsmedewerker van de provincie Overijssel. In 2010 trad hij toe tot de gemeenteraad in Zwolle en een jaar later tot de Provinciale Staten. In 2011 werd hij ook docent media, informatie en communicatie op de Academie Creatieve Technologie in Zwolle. Sinds 2017 zit hij voor de SP in de Tweede Kamer.
Het afgelopen jaar was hij ook veel tijd kwijt aan het stikstofdossier, aangezien landbouw en natuur tot zijn takenpakket behoren. ‘En ergernis. Want het heeft wel erg lang geduurd voordat er concrete stappen werden gezet. Het was politiek op zijn lelijkst. In mei, na de uitspraak van de Hoge Raad, heb ik al gezegd dat er snel moest worden geïnvesteerd in verbetering van de natuur, maar dat gebeurt mondjesmaat. En zo'n commissie-Remkes: prima advies, maar er moest wel weer eerst een commissie in het leven worden geroepen. Natuurlijk, dit is een land van coalities en compromissen, maar lastige beslissingen worden vooruitgeschoven. Ik hoop niet tot na de verkiezingen.’
Over deze serieWat hebben Kamerleden met het bedrijfsleven? Beschikken ze zelf over een ondernemersgeest? In de serie Langs de meetlat in Forum komen Kamerleden van alle partijen aan het woord over hun band met en inzet voor het bedrijfsleven en geven ze zichzelf een cijfer. Eerdere afleveringen lezen? Kijk dan hier.
Een halvering van de veestapel gaat hem te ver, maar die stapel moet wel krimpen, want de uitstoot van stikstof moet nu eenmaal omlaag. ‘Kijk daarbij ook naar de uitstoot op de wegen en van de industrie.’
Bent u door de stikstof wel toegekomen aan andere zaken?
‘In de politiek kun je altijd meer doen dan je hebt gedaan. Het hoger onderwijs is mijn andere portefeuille. Ik ben bezig aan een wet voor de terugkeer van de basisbeurs; daar kan ik gelukkig wat langer over doen. Studenten maken zich meer zorgen over hun schuldopbouw dan over hun studieresultaten. Maar goed, de stikstofproblematiek raakt nu eenmaal alles: landbouw, industrie, infrastructuur, woningbouw. We waren als landbouwcommissie altijd een beetje een nicheclubje en staan nu ineens centraal.’
‘Als politicus kun je altijd meer doen dan je hebt gedaan’
Een ondernemersachtergrond heeft hij niet. Futselaar komt uit een onderwijsgezin en ging geschiedenis studeren omdat hij dat leuk vond; het was eind jaren 90 en je kreeg toch wel een baan als je ‘iets’ universitairs had gedaan. ‘Er zitten veel historici in de Tweede Kamer. Alsof je er uiteindelijk toch alleen maar in de politiek mee kon komen.’ Als gemeenteraadslid en docent aan de Academie Creatieve Technologie kreeg hij wel veel te maken met bedrijven. ‘In de Kamer hoor ik wel eens een VVD’er zeggen dat onderwijs en bedrijfsleven meer moeten samenwerken. Dat gebeurt allang, denk ik dan.’
Als SP’er wordt hij niet automatisch met open armen ontvangen door bedrijven, is zijn ervaring. Terwijl er volgens hem genoeg raakvlakken zijn. ‘Het bedrijfsleven vormt de kern van onze welvaart, biedt mensen werk en levert belastinggeld op.’ Lachend: ‘Voor mijn linkse hobby’s.’ Hij maakt wel een onderscheid tussen ondernemers die een droom hebben en risico durven nemen enerzijds, en managers in dienst van grote bedrijven anderzijds.
Op bedrijfsbezoek bij een veeboer:
Een goed voorbeeld vindt hij boekhandel Waanders in Zwolle: een familiebedrijf gevestigd in een voormalige kerk. ‘Waanders en de gemeente hebben daar veel geld in gestoken. En nu is het zelfs een toeristisch attractie geworden. Ik vind ‘beleving’ een verschrikkelijk hypewoord, maar dat is de winkel wel. De samenleving wordt er beter van.’ Hij was als gemeenteraadslid overigens best wantrouwig over het project. Vanwege de extra kosten voor de gemeente en de mogelijke uitwerking van de plannen. ‘Je moet goed blijven nadenken. Een gepland theehuis in een park elders in de stad werd uiteindelijk een mega-horecatent. Er mag ook geen rechtsongelijkheid tussen ondernemers ontstaan.’
Wat is een slecht voorbeeld van ondernemerschap?
‘Dat is de foeilelijke jaren 80-winkelstraat tegenover de kerk. Die zou gesloopt moeten worden, maar de vastgoedeigenaren zitten al jaren op een goede prijs te wachten. Zij zijn niet betrokken bij de gemeenschap. Een ander voorbeeld vormen winkels van de grote ketens die nul speelruimte hebben als je ze ergens voor benadert. Aan zaken als kerstverlichting in het centrum willen ze niet meedoen.’
‘Het bedrijfsleven financiert mijn linkse hobby’s’
Hij is in Zwolle blijven wonen en verblijft wekelijks een paar dagen in een bed & breakfast in Den Haag. ‘Er zijn al genoeg Kamerleden uit de Randstad. De rest van Nederland moet ook aan bod komen bij het verdelen van de subsidies en het toewijzen van infrastructurele projecten. We vechten allemaal voor dezelfde euro en betalen allemaal belasting.’ Al begrijpt hij dat het meeste geld naar de Randstad gaat omdat daar nu eenmaal de meeste mensen wonen.
Geeft zichzelf een: zesje
‘Ik vind dat ik te weinig bedrijven van binnen zie. En verder: wat ik zeg is niet altijd leuk voor bedrijven. Ik praat ze niet naar de mond, maar kijk ook naar wat nodig is in de maatschappij.’
Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
Werkgever of werknemer?‘Als SP’er zeg ik natuurlijk werknemer. Niet omdat de werkgever de vijand is. Maar we leven in een tijd dat de rijken alleen maar rijker worden. Het is tijd voor het decennium van de werknemer.’
Trump of Poetin?‘Een bijna onmogelijke keuze. Dan maar Trump, want die kan tenminste nog democratisch worden weggestemd. En Poetin al niet vanwege MH17.’
