Tien jaar lang zat Yousef Yousef (35) in een azc als vluchteling uit Syrië. Tijdens zijn studie was er niemand die dat wist. Een gevoel van onrecht was zijn drijfveer om voor succes te vechten. Nu heeft hij een eigen bedrijf – LG Sonic – met wereldwijd klanten. ‘Ik zeg het gewoon: ik wil 6 nullen op mijn bankrekening.’
In zijn werkkamer in Zoetermeer hangt een portret van zijn vader. Die overleed aan kanker toen Yousef Yousef 2 jaar oud was. Zijn moeder bleef achter met twee zoons en een dochter in de Syrische hoofdstad Damascus. ‘Financieel hadden we het goed, hoor. Mijn vader was ondernemer, en we hadden twee huizen. Ik ging naar een speciale school voor christelijke Syriërs. Mijn moeder zag alleen geen toekomst voor ons in Syrië. Ze vond het geen veilig land. De carrièremogelijkheden voor christelijke Syriërs waren beperkt. En Syrië heeft een mannencultuur: zonder vader in het gezin tel je minder mee. Toen de militaire dienstplicht naderde voor mijn broer en mij, besloot ze dat het tijd was om te gaan.’
Nu, op zijn 35ste, heeft hij een innovatief bedrijf LG Sonic met grote buitenlandse klanten en is hij door VNO-NCW West aangesteld als voorzitter van het Groene Groeiers-netwerk. En dat terwijl hij op zijn 12de als vluchteling in een azc belandde, en tien jaar later dankzij een generaal pardon in Nederland mocht blijven.
Wie is Yousef Yousef?Yousef Yousef werd in 1983 in Syrië geboren. Na het overlijden van zijn vader kwam hij met zijn moeder, broer en zus naar Nederland. Hoewel vluchtelingen zonder verblijfsstatus eigenlijk geen opleidingen mogen volgen, slaagde Yousef Yousef er toch in een mbo-opleiding international business te doen en vervolgens fiscaal recht in Leiden te studeren. Na het generaal pardon in 2007 mochten hij en zijn familie in Nederland blijven. In 2011 startte hij bij LG Sonic, het bedrijf dat hij later zelf zou overnemen. Yousef Yousef volgende ook nog een MBA-opleiding aan de TSM Business School, die hij in 2016 afrondde. Sinds 2016 is hij voorzitter van het netwerk Groene Groeiers. In datzelfde jaar startte hij ook met een nieuw bedrijf in België: Hydro Volt. Yousef Yousef won verschillende prijzen, waaronder de Business Achievement Award 2015, de Shell LiveWIRE Young Entrepreneur of the Year 2014 en de WssTP SME Award in 2014.
Hoe was dat: opgroeien in een azc?
‘Daar begon de ellende eigenlijk’, zegt Yousef Yousef. ‘Mijn moeder was een leiderstype en supersterk. Na de dood van mijn vader was het haar missie dat wij kinderen succesvol zouden zijn. Dan kom je op een azc waar je met z’n vieren een kamer deelt en heel weinig geld hebt. Als schoonmaker kon je er 1 gulden per uur verdienen. We mochten niet reizen. Als we wel eens patat aten, dan was dat zonder mayonaise om geld uit te sparen.’
Yousef Yousef: ‘Niemand wist dat ik vluchteling was’
Ondertussen volgde procedure op procedure om in Nederland te mogen blijven. Syrië gold in die jaren als veilig land. De kinderen mochten alleen tot hun 18de onderwijs volgen. Yousef Yousef: ‘Dat vind ik een van de grootste fouten van het vluchtelingenbeleid, want zo stop je de ontwikkeling.’ Met geld van de kerk en een vluchtelingenstichting was het toch mogelijk voor hen om te studeren. Zijn broer en zus zijn asieladvocaten geworden. Hij heeft zelf ook rechten gestudeerd, maar is toch als ondernemer in het bedrijfsleven beland. In het voetspoor van zijn vader zou je kunnen zeggen.
Hij herinnert zich die azc-periode als ‘zeer deprimerend, de onzekerheid was ondraaglijk’. Zijn moeder moest vaak huilen. Ze kreeg wel eens te horen van haar kinderen: ‘Wat heb je ons aangedaan door hierheen te gaan?’ Zelf voelde hij zich ook machteloos. Hij moest zich op zijn studie concentreren en er ondertussen rekening mee houden dat ze weg zouden moeten. Op de universiteit wist niemand dat hij een vluchteling was, op twee goede vrienden na. ‘Ik schaamde me voor het azc. Ik was kwetsbaar en wilde geen medelijden. Ik wilde juist een trotse student zijn, maar moest daarvoor wel liegen.’
‘De Amerikaanse droom: die kan hier in Nederland dus ook werkelijkheid worden’
Die tijd heeft hem echter ook de ‘grootste power’ voor het nastreven van succes gegeven. Hij wilde financieel onafhankelijk worden en met het geld anderen helpen. ‘Het klinkt vies in Nederland, maar ik wilde miljonair worden, zes nullen op mijn bankrekening hebben staan. Hier is het toch algauw: doe maar gewoon, dat is al gek genoeg.’ Tegelijkertijd zegt hij vol overtuiging dat hij zich inmiddels meer Nederlander dan Syriër voelt.
De tekst gaat na de foto verder