Bij Ringers werd het personeel in de watten gelegd

Zingen, toneelspelen, muziek maken, voetballen. Er kon van alles bij chocoladeproducent Ringers. Geen wonder dat het personeel er zo lang bleef werken. In de serie vernieuwers: Ringers chocolade.

Hier wordt geld gedrukt, en nee, het is niet de Nederlandsche Bank. Dit geld kun je eten. Honderden chocolademunten liggen te glimmen in twee houten kisten. Op de achterste werktafel zie je de nog onverpakte munten. Die worden straks in zilverfolie gevouwen en daarna voorzien van een stempel. Op de grond ligt een hoge berg folie waaruit de rondjes zijn gestanst. Een precies werkje voor deze twee collega’s van chocoladefabriek Ringers in Alkmaar. Nu maar hopen dat ze geen zweethanden hebben, want dan smelt de boel. Wel een goed excuus om er eentje op te eten. Als je daar na een dag werken tenminste nog trek in hebt. De zoete geur van cacao zal zeker de ruimte hebben gedomineerd.

VernieuwersWie een blik in de geschiedenis van Nederland werpt, begrijpt meteen waarom we al jaren bovenaan de lijst van meest innovatieve economieën staan. Ook ondernemers droegen daaraan hun steentje bij met creatieve en gewaagde ideeën, die soms onmogelijk leken en dan toch een succes werden. En dankzij wie Nederland er nu heel anders uitziet. In de serie Vernieuwers: chocoladefabriek Ringers.

Kwaliteit voorop

Banketbakker Hendrik Ringers heeft een goede leerschool. Op zijn 21ste vertrekt hij naar Zwitserland waar hij bij de beroemde Zwitserse chocoladefabriek Cailler bonbons en chocola leert maken. Maar hij droomt van een eigen fabriek in Nederland, in zijn Alkmaar. Met financiële steun van familie wordt in 1905 zijn droom werkelijkheid en met vijf man personeel begint zijn avontuur. De creatieve Hendrik wil alle facetten van ondernemerschap beheersen, van productie tot verkoop. Hij maakt zijn eigen chocolade en neemt het niet af van grote bedrijven. Bijzonder voor een beginnende chocoladefabriek. Ringers wil zich onderscheiden in kwaliteit en dat brengt hem succes. Al na een paar jaar kan op zoek worden gegaan naar een grotere locatie.

Op de vlucht

Goed personeel is na de oorlog moeilijk te vinden, vooral aan inpaksters is een groot tekort. Zeker omdat Ringers een strenge selectieprocedure hanteert waarbij sollicitanten worden gekeurd door een psycholoog. Om het zo aantrekkelijk mogelijk te maken, worden de meisjes cursussen aangeboden in rekenen, handwerken en lezen. Er wordt zelfs godsdienstles gegeven in de fabriek. En op advies van een kleurenpsycholoog laat hij de pakzalen in warme kleuren schilderen. Als buitenlandse inpaksters geen succes blijken te zijn, worden als laatste poging vijfendertig vrouwelijke gedetineerden ingezet. Het blijkt een slecht plan, de vrouwen ondernemen een vluchtpoging en het experiment wordt stilgezet.
Ringers heeft een groot sociaal hart en heeft als een van de eerste fabrikanten in Nederland een maatschappelijk werker in dienst. De personeelsvereniging is actief en er is een toneelgroep, voetbalvereniging en een eigen jazzband. Er wordt met veel plezier gewerkt en het personeel blijft er lange tijd hangen.

Ringersplein

Maar helaas, door concurrentie van goedkope massaproducten loopt de vraag naar luxe bonbons terug. De Ringersfabriek komt in handen van Droste en een paar jaar later wordt de productie in Alkmaar stilgelegd. Maar de fabriek staat er nog. Er is zelfs een Ringersplein met een prominente plek voor het gebouw dat ooit het boegbeeld van de stad was.

Op de hoogte blijven van onze beste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.