Zet de deur naar een baan voor ‘nugger’ open

Het vinden van personeel is nu een enorm lastige puzzel. Misschien zien we één stukje nog over het hoofd. Ik heb het over de niet-uitkeringsgerechtigden, ook wel een nugger genoemd. Een uiteenlopende groep mensen, maar voornamelijk vrouwen waarvan een deel relatief eenvoudig (weer) aan het werk kan. Als werkgevers en overheden helpen de deur voor hen open te houden.

Nugger wil (vaak) wel werken

Nederland telt naar schatting 1,5 miljoen nuggers. Zij werken momenteel niet, maar staan ook niet ingeschreven bij het UWV. Driekwart is vrouw; denk dan aan vrouwen die stopten met werken toen ze kinderen kregen, maar inmiddels is het kroost de deur uit. Of vrouwen met jonge kinderen die wel weer aan de slag willen.

Zorgen over opvang houden nugger tegen 

Waarom vinden ze geen baan, hoor ik u denken. Velen vinden dat er in vacatures te veel naar ‘het papiertje’ wordt gekeken en te weinig naar capaciteiten. Dat schrikt af. Ook solliciteren sommigen niet omdat ze denken dat hun leeftijd een punt is, of het feit dat ze een tijd uit de running zijn geweest. En jonge vrouwen werken graag onder schooltijd en maken zich zorgen over de kosten van opvang.

Het is essentieel dat zij goed worden geïnformeerd. Nu kunnen vrouwen nog te vaak nergens terecht voor vragen over de arbeidsmarkt. Gemeenten zijn verantwoordelijk voor bemiddeling naar werk van deze groep. Zij realiseren zich niet altijd dat er maatschappelijk veel te winnen is door hen beter in beeld te krijgen.

Werken bij de gemeente ook een optie voor nugger

De arbeidsmarkt schreeuwt om oplossingen en daarom moeten overheden én werkgevers kijken wat zij kunnen doen. Gemeenten richten zich nu bijvoorbeeld vooral op laagopgeleide vrouwen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt. Ze kunnen korte trajecten voor nuggers financieren of: zelf uit deze groep rekruteren.

Werkgevers zijn geïnteresseerd in gemotiveerde, flexibele medewerkers. Ze moeten zich niet laten afschrikken door een mogelijk achterstand in ervaring. Ze kunnen het ook voor eigen personeel aantrekkelijker maken om na het krijgen van kinderen te blijven werken. Door te experimenteren met bijvoorbeeld balanscontracten of duobanen.

Maar ook de ‘nuggers’ zelf kunnen kijken of hun wensenlijstje niet iets te onrealistisch is, en dat de zoektocht naar de ‘perfecte baan’ het vinden van een ‘goede baan’ niet in de weg zit. Wederzijds begrip en een open blik kunnen ervoor zorgen dat weer een extra puzzelstukje past.

Lisa Kuijs

Beleidssecretaris sociale zaken