Fit for 55: deel 2

Op 14 juli presenteerde de vice-voorzitter van de Commissie Frans Timmermans het ambitieuze en 12.000 pagina’s tellende ‘Fit for 55′-pakket. Een breed Europees kader dat invulling geeft aan de Europese klimaatwet, waarin EU lidstaten hebben afgesproken om de uitstoot van broeikasgassen in 2030 met 55% te hebben gereduceerd (t.o.v. 1990). Aan dit pakket is op 14 december nog een aantal voorstellen toegevoegd. 

 

De grootste toevoeging is het zogenaamde gaspakket. Het pakket heeft tot doel de markt en het stelsel van pijpleidingen in de EU te sturen naar koolstofarme en hernieuwbare alternatieven voor fossiel gas (met name waterstof). Regelgevende belemmeringen voor alternatieven die de inzet en handel over de EU-grenzen vertragen moeten in dit pakket worden aangepakt. Het gaspakket wil daarnaast ook consumentenrechten regelen door nieuwe rechten voor consumenten in te voeren en een nieuw en stimulerend kader te creëren voor een interne waterstofmarkt.

 

Voor de gebouwde omgeving zullen o.a. de doelstellingen voor energie-efficiëntie worden aangescherpt in de herziening van de “energy performance of buildings directive”, oftewel EPBD. Volgens de Europese Commissie zijn gebouwen verantwoordelijk voor ongeveer 40 % van het totale energieverbruik van de EU. Er is hier dus veel winst te behalen. In een uitgelekt voorstel is te lezen dat alle nieuwe gebouwen vanaf 2030 het label ‘zero-emission’ moeten dragen en wordt gesproken over een rennovatiepaspoort – een document dat beschrijft hoe een gebouw koolstofarm kan worden gemaakt.

 

De energiesector zal aan de bak moeten om de methaanemissies te reduceren d.m.v. een nieuwe Europese verordening. Volgens de Europese Commissie is de energiesector een van de sectoren die de meest kosten-efficiënte maatregelen t.b.v. methaanreductie kan nemen. Om de uitstoot van methaan in de energiesector te verminderen wordt er een verplicht informatie- en monitoringsysteem ingevoerd, worden activiteiten zoals affakkelen in principe verboden en krijgen importeurs een informatieverplichting opgelegd m.b.t. methaanemissies gekoppeld aan productie (in land van herkomst) en transport.

 

Ten slotte zal de Commissie een (niet-wetgevende) communicatie presenteren die zich richt op maatregelen om een nieuwe industriële waardeketen te bevorderen voor het duurzaam opvangen, recyclen, transporteren en opslaan van koolstof. Voor de industrie stelt de “sustainable carbon cycles” strategie doelen zoals het afvangen en permanent opslaan van koolstof (5 megaton per jaar tot 2030) en het doel dat in 2030 ten minste 20 procent van de koolstof dat in de plastic- en chemische industrie wordt gebruikt, afkomstig moeten zijn van niet-fossiele bronnen. Daarnaast zinspeelt men ook op een certificeringssysteem voor ‘carbon removal’.

 

Europese beleidsmakers en lobbyisten hoeven zich dus, zacht uitgedrukt, niet te vervelen. Het aankomende Franse voorzitterschap van de Europese Raad heeft hoge ambities om aan het einde van hun voorzitterschap flink progressie te bewerkstelligen op het ‘Fit for 55′-pakket. President Macron zegt “geen minuut te willen verspelen”. Je kan hem hier geen ongelijk in geven als je je bedenkt dat, wanneer bedrijven de 2030 doelstelling willen behalen, zij liever gister dan vandaag waren begonnen. Daarom is er naast de wetgevende voorstellen in het “Fit for 55”-pakket ook een brede Europese implementatiestrategie nodig om de doelstellingen in de praktijk tot een succes te brengen. VNO-NCW en MKB-Nederland zal hier in Brussel aandacht voor vragen.