Geen symptoombestrijding maar economische verzelfstandiging van ontwikkelingslanden. Dat moet de kern zijn ontwikkelingssamenwerking. Weg van de 'hulpverslaving' en toe naar samenwerking op basis van wederzijds voordeel. Een goed ondernemersklimaat met adequate wetgeving, economische en juridische infrastructuur en toegang tot kapitaal is daarbij essentieel. OS-beleid moet sterker aansluiten op de kennis en kunde die het Nederlandse bedrijfsleven kan bieden aan ontwikkelingslanden bij hun economische verzelfstandiging. Het Nederlandse bedrijfsleven kan zo een grotere economische impuls leveren.
Op basis van wederzijds voordeel
Economische samenwerking betekent een verzakelijking van de relaties met ontwikkelingslanden en samenwerken op basis van wederzijds voordeel. Dat moet niet alleen een overheid-tot-overheid aangelegenheid zijn. Het vereist bij uitstek ook de inzet van private partijen, zoals het bedrijfsleven en kennisinstellingen. Samenwerking op basis van wederzijds voordeel is namelijk de beste garantie dat beide partijen naar optimaal effect streven.
Effectieve besteding OS-budget
Ondersteuning die niet gericht is op economische verzelfstandiging, zoals begrotingssteun, moet worden gesaneerd. Voor zover noodzakelijk en effectief moet niet-economisch beleid beperkt blijven tot lening van noodsituaties (bijvoorbeeld noodhulp bij natuurrampen of gewapende conflicten en HIV/Aids-bestrijding). De omvang van OS-budget moet daarbij een afgeleide zijn van zinvolle, effectieve besteding. Voor een regeerperiode moet een meerjarenbegroting worden vastgelegd, die niet wordt aangepast op basis van veranderingen van het Nederlandse BBP. Daarmee wordt bestedingsdruk of automatisch wegvallend budget bij wijzigingen van het BBP voorkomen.
