Zijn betovergrootvader startte het bedrijf met de 500 gulden die hij had gewonnen in de staatsloterij. Vijftien jaar lang stond Sieger Dijkstra, de nieuwe voorzitter van VNO-NCW Noord, zelf aan het roer. Tot hij plotseling besloot te stoppen.
Meneer Dijkstra, wat gaat het Noorden merken van de nieuwe voorzitter?
‘Ik woon hier. Ik ken hier heel veel mensen. Ik ken het speelveld. En hoe groter je netwerk hoe makkelijker je dingen kunt betekenen. Ik ben niet alleen op de wereld om te halen maar ook om te brengen. Ik vind het leuk om voor Noord-Nederland goede dingen te doen. Het is mijn thuis. Als voorzitter van Noord ken ik mijn weg in Den Haag ook best goed en ik vind het leuk om dat uit te breiden. Ik ben noorderling maar beperk mij zeker niet tot het noorden.’
Dijkstra groeide op in Aduard, waar de asfaltcentrale van zijn vader grensde aan de achtertuin van zijn ouderlijk huis. Hij speelde er op woensdagmiddag en reed mee op de vrachtwagen naar klussen door de hele provincie. Hij harkte asfalt, sjouwde stenen en ’s avonds reed hij zelf nog wel eens een rondje op een wals. Of een shovel . ‘Die machines die stonden daar gewoon. En soms zat er een sleutel in.’ Hij was 10, 12 jaar oud en de werknemers van zijn vader voelden als ooms en tantes.
Op de lagere school verkocht hij popcorn op de braderie, op de middelbare school handelde hij in brommers. Als student knapte hij limousines op en verkocht die aan studentenbesturen. En hij kocht een huis, knapte het op en verhuurde het aan studenten. ‘Het geld daarvoor had ik deels geleend en deels al verdiend op de middelbare school. Mijn vader liet het me allemaal doen. ‘Loop maar met je kop tegen de muur, daar leer je het meeste van’, zei hij dan. Hij zorgde er altijd voor dat ik niet frontaal tegen de muur klapte met veel schade. Maar zo word je wel zelfstandig.’
Wie is Sieger Dijkstra?Sieger Dijkstra werd geboren 2 december 1968 te Aduard. Vanaf 1998 stond hij als vijfde generatie aan het roer van wegenbouwbedrijf Koninklijke Sjouke Dijkstra. De eerste Sieger Dijkstra startte het bedrijf in 1884 met de 500 gulden die hij had gewonnen met een staatslot. De huidige Sieger is wellicht ook de laatste; vijftien jaar nadat hij het stokje overnam van zijn vader trok hij zich terug uit de dagelijkse leiding van het bedrijf. Hij runt nu onder andere een bedrijf in zonnepanelen en is honorair consul Duitsland voor Noord Nederland. Hij richtte de Economic Board Groningen op en is lid van de raad van toezicht van Oerol en van het EurosonicNoorderslag festival. Op 11 december werd hij gekozen tot nieuwe voorzitter van VNO-NCW Noord. Sieger Dijkstra is getrouwd met gynaecoloog en medisch manager Jannine Wilpshaar en heeft drie kinderen.
Grote verwachtingen
’t Was wel de grote verwachting dat hij zijn vader zou opvolgen. En dat gaf druk. ‘Het zoontje van de baas, en zo. Of ik dat heel leuk vond… neu. Ik ben expres economie gaan studeren en geen weg- en waterbouwkunde. Dan kon ik nog alle kanten op. Ik vond het bedrijf wel heel leuk, maar ik hield die opvolging heel erg af.’
Hoe bent u dan toch het bedrijf in gerold?
‘Mijn vader had wel gemerkt dat ik mijn eigen keuzes wilde maken en maakte aanstalten om het bedrijf te verkopen. Ik was afgestudeerd en bezig in Utrecht een eigen bedrijfje te starten. Toen besefte ik: een grotere omgeving, meer mensen, waarin iedereen zijn eigen rol en taak heeft, zoals ik dat kende in het familiebedrijf dat is toch ook wel heel prettig. En ik belde mijn vader: ‘Ik zou het toch wel heel graag willen.’ Ik mocht solliciteren bij de raad van commissarissen. Ja hoe gaat dat. Ik schreef een brief, ik ging op gesprek, ik werd aangenomen. Nee, het was niet een heel kritisch gesprek. Een goed gesprek.’
‘Al vrij snel zat ik aan de top. Ik had een hoop te leren. Ik had nooit leiding gehad en wist dus ook niet hoe je leiding moest geven. Hoe je koers moest zetten en mensen daarbij moest betrekken en hoe je ze mee kreeg.’
‘Loop maar met je kop tegen de muur, zei mijn vader dan'
Papa gebeld?
‘Jaa… (aarzelend… ) Hij liet me heel snel los. ‘Loop maar met je kop tegen de muur’, hè. Hij liet het gebeuren. Zijn vader was het tegenovergestelde. Die kon niet loslaten. Dat zal wel hebben meegespeeld.’
Van welke beslissing lag u wakker?
‘Ik moest een keer zestien mensen ontslaan, dat was in de crisis van 2009. Ik heb later ook wel eens iemand moeten ontslaan die niet functioneerde, maar dat is dan toch voor beide partijen het beste. Die kunnen elders weer opbloeien. Van die ontslagen in 2009 heb ik waker gelegen. Het was heel pijnlijk. Maar ik had er nog meer van wakker gelegen als we niet hadden ingegrepen en het erop aan hadden laten komen. Dat had het einde van het bedrijf kunnen zijn. Ik moest voor het collectief kiezen.’
Het interview gaat na de foto verder
