Paniek over ebola?

Afrika is weer even het donkere continent. De wereld vermijdt het zoveel mogelijk vanwege de verwoesting die ebola aanricht. In zegge en schrijve drie West-Afrikaanse landen. Hoeveel zorgen baart de uitbraak Tanzaniaanse ondernemers?

Iedereen is bang voor ebola. Ook al is de ziekte tot dusver nog niet opgedoken in het noorden van Tanzania. Handen schudden, uitermate belangrijk in Afrika, wordt plots met de nodige argwaan bekeken of blijft achterwege. Vreemdelingen worden gemeden, want je weet maar nooit of ze niet net vanuit West-Afrika op het vliegveld van Arusha zijn geland. Ook al landen daar geen vliegtuigen uit West-Afrika.
Tuinbouwer Alex Msuya heeft het gedrag van zijn werknemers de afgelopen maanden sterk zien veranderen. Een aantal van hen bleef uit voorzorg gewoon thuis, totdat Msuya er zijn personeelsmanager op afstuurde om hen te waarschuwen dat ze op staande voet ontslagen zouden worden als ze niet onmiddellijk weer aan het werk zouden gaan ‘omdat Arusha ver van West-Afrika verwijderd is en in Oost-Afrika geen ebola voorkomt’.
Even sloeg het Msuya trouwens ook koud om het hart toen een Liberiaan met koorts opdook in de stad. Hij zag onmiddellijk doemscenario’s opduiken van wegblijvende toeristen en dus wegblijvende vliegtuigen waarmee zijn planten naar Europa worden gevlogen. Maar het bleek loos alarm. De Liberiaan werd meteen geïsoleerd en aan allerlei testen onderworpen, waarna bleek dat hij ‘gewoon’ malaria had.
Gewoon malaria. Een ziekte die jaarlijks aan honderdduizenden Afrikanen het leven kost en werkgevers in Afrika meer zorgen baart dan welke ziekte ook. Het zorgt voor een zwak personeelsbestand en forse economische verliezen. Geschat wordt dat die verliezen jaarlijks zo’n 12 miljard dollar bedragen. Maar ook ziekten als tyfus, slaapziekte, gele koorts en hiv/aids richten op het continent veel meer verwoestingen aan dan ebola, waardoor Afrika in enkele maanden tijd weer wordt gekarakteriseerd als duister en gevaarlijk.
En vergeet het verkeer ook niet, benadrukt touroperator Eliza Chamanga. In Tanzania alleen al vallen elk jaar ruim drieduizend verkeersdoden als gevolg van roekeloos rijden van personenauto’s, vrachtwagens en de zich als een plaag over Afrikaanse steden en dorpen verspreidende brommertaxi’s. ‘Soms is het handig om ze te huren als je iemand of een pakketje even snel ergens heen wilt laten brengen’, aldus de Tanzaniaanse reisoperator. ‘Maar het kan duur uitpakken.’ Bestuurder en passagier zetten vaak geen helm op en nemen onverantwoorde risico’s. Geregeld gaat het mis en belanden mensen met zwaar hersenletsel in het ziekenhuis. Zoals een van Chamanga’s werknemers. Diens familie eist nu dat zij de rekening betaalt.

Frans van den Houdt