Oudere werkloze én werkgever moeten in beweging komen

Geef oudere werklozen minder WW en oudere werknemers minder ontslagbescherming. Dat stelde het Centraal Planbureau onlangs voor om de langdurige werkloosheid onder ouderen tegen te gaan. Iedereen kan daar wat van vinden, maar feit is dat van de 270 duizend mensen die langer dan een jaar zonder baan zitten, de helft ouder is dan 50 jaar.

Ouderen die werkloos raken, moeten zien dat zij weer snel aan de slag komen, want anders wordt het een moeilijke zaak. Dat vraagt het een en ander van de oudere zelf. Die moet niet lijdzaam afwachten of er wat wordt aangeboden. En die moet daarbij ook beseffen dat oudere werknemers relatief duur zijn voor werkgevers. Dat komt door de loonopbouw en door ontziemaatregelen in cao’s, waar ook iets aan moet gebeuren.

Voor oudere werklozen betekent dit dat zij akkoord moeten gaan met een lager salaris als dat een baan oplevert. Werkgevers op hun beurt moeten openstaan voor het aannemen van 50-plussers. Rond die groep heersen voordelen over inzetbaarheid (vaker ziek) en flexibiliteit die niet op feiten zijn gebaseerd. Een beeld is niet maatgevend. Werkgevers zouden in de praktijk via bijvoorbeeld een proefplaatsing met eigen ogen kunnen bekijken wat voor vlees zij in de kuip hebben. Deze aanpak impliceert wel dat werkgevers niet meteen ‘vastzitten’ aan de oudere werknemers die zij aannemen. Want dan zouden die vooroordelen alleen maar gevoed worden.