Inge van Dijk (CDA): ‘We denken niet strategisch genoeg over ons land’

Nederland moet beter beschermen wat het heeft, vindt CDA-Kamerlid Inge van Dijk. En dat geldt dus ook voor – strategische – bedrijven. ‘Dat we daar geen lijstje van hebben, vind ik al zorgwekkend.’

Ze wordt regelmatig gebeld door ondernemers die ze nog kent van haar tijd als wethouder in het Brabantse Gemert-Bakel. ‘Die vertellen bijvoorbeeld dat ze bouwprojecten moeten teruggeven aan de gemeente omdat ze die niet rendabel krijgen door de gestegen grondstoffenprijzen. Daar kan ik niet altijd wat aan doen – hoewel ik dat natuurlijk wel probeer – maar ondernemers willen ook gewoon hun verhaal kwijt.’

Wie is Inge van Dijk?Na de hbo bedrijfskunde ging Inge van Dijk (47) in 1999 aan de slag bij de Rabobank. Ze doorliep daar tot 2018 elf verschillende functies. Sinds 2001 zat zij in de gemeenteraad van Gemert-Bakel voor het CDA. In 2018 werd zij wethouder. Sinds 2021 zit Van Dijk in de Tweede Kamer.Inge van Dijk trad aan in de Kamer in coronatijd en zit nu in ‘Oekraïnetijd’. Die achtereenvolgende crises roepen bij haar de vraag op of Nederland zich niet beter moet inrichten op zulke grote schokken en veranderingen. ‘Zijn we wel weerbaar genoeg als burgers en bedrijven? We zouden beter in staat moeten zijn om tegenvallers op te vangen. Ik kom zelf uit de Peel en daar geldt dat je je problemen in eerste instantie zelf oplost. Dus niet te snel je hand ophouden.’

Hoe kijkt u tegen het bedrijfsleven aan?

‘Belangrijk voor de economie en voor banen. Daarnaast zijn bedrijven lokaal vaak actief als sponsor van allerlei activiteiten. Ik heb in elk geval een totaal ander beeld van het bedrijfsleven dan sommige Kamerleden aan de linkerkant. Die schilderen ondernemers bijna af als criminelen.’

Haar vader was gasfitter in loondienst, en ondernemend, aldus Van Dijk. ‘Zijn motto was: kan niet bestaat niet. Als hij iets oppakte, liep het al snel uit de hand, in de zin dat hij er altijd iets groots van wist te maken.’ Zelf ging ze bedrijfskunde studeren om haar opties open te houden, en kwam daarna bij de Rabobank terecht. Daar maakte ze gedurende 19 jaar carrière en was ze onder meer bedrijvenadviseur.

Waarom heeft u die carrière opgegeven voor de politiek?

‘Met mijn vader had ik vaak zware gesprekken aan tafel. Elke mening moest je goed onderbouwen. Op een gegeven moment kwam het CDA langs, die wilde jongeren meer bij de politiek betrekken, en ik stond blijkbaar bekend als superkritisch. Zo ben ik op de lijst voor de gemeenteraad beland met de boodschap: zorg maar dat je erin komt. En dat zag ik als een uitdaging. Na 17 jaar in de raad ben ik gestopt bij de Rabobank en wethouder geworden. Ik wilde wel eens de andere kant zien, midden in het politieke speelveld staan en verantwoordelijkheid nemen.’

Inge van Dijk overhaar overstap naar Den Haag

Van Dijk kreeg met ‘zwaar financieel weer’ te maken en leerde om nee te zeggen tegen op zich goede plannen. ‘Ik moest die afwegen tegen het belang van het grotere geheel. Dat is ook ondernemerschap.’ Haar ster rees snel binnen de partij en resulteerde – na eigen sollicitatie – in een vierde plek de kieslijst voor de Tweede Kamerverkiezingen.

Wat wilt u bereiken voor ondernemers?

‘In elk geval de digitalisering beter organiseren. In de Kamer leeft de gedachte dat we op dat vlak hartstikke goed bezig zijn, maar ik was laatst in het Westland, waar de glastuinbouw steeds meer digitaal wordt, en wat denk je: geen glasvezel. Daarnaast vind ik het belangrijk om te beschermen wat we hebben in Nederland. Buitenlandse investeerders mogen niet zomaar cruciale bedrijven wegkopen. Want je ziet het nu met de oorlog: we zijn afhankelijker dan we dachten. Misschien moeten we weer meer met staatsdeelnemingen gaan doen, om zo strategische kennis te beschermen tegen weglekken. Denk aan Brainport en de automotive sector. Het feit dat we daar geen lijstje van hebben, vind ik al zorgwekkend.’

‘Minder hakketakken en grote woorden gebruiken in Den Haag’

Ze is wel eens teleurgesteld over het inhoudelijke debat in de Tweede Kamer. Bijvoorbeeld het koopkrachtdebat. ‘In plaats van dat we met elkaar oplossingen zoeken is het vooral hakketakken en grote woorden tegen elkaar gebruiken. Een leraar belde mij om te vertellen dat hij het Kamerdebat dat hij met zijn klas online volgde na 10 minuten heeft uitgezet omdat hij zich schaamde voor het niveau. We moeten ons realiseren dat wij de norm bepalen. Als wij gaan lopen schreeuwen en elkaar met moties van wantrouwen om de oren slaan, sijpelt dat lokaal door. Dat hoor ik ook van raadsleden, die hun werk vrijwillig doen. En wethouders haken voortijdig af.’

‘Het is verleidelijk, hoor. Ik wil ook wel eens scoren met een oneliner. Maar uiteindelijk denk ik dat Nederland meer behoefte heeft aan inhoudelijk constructief zijn en authenticiteit.’ Inclusief haar zachte g. Die ze ooit moest kwijt zien te raken bij de Rabobank, want haar accent zou te ‘ruraal’ zijn. ‘Na één spraakles hield ik het voor gezien. En zie: bij mijn afscheid werd ik juist authentiek genoemd.’

Geeft zichzelf: geen cijfer

‘Qua inzet en ondernemers serieus nemen scoor ik wel hoog. Maar naar cijfers kijken doe ik sinds de middelbare school al niet meer.’

Mkb of grootbedrijf?‘Ik heb niks tegen het grootbedrijf, maar het mkb is de wereld waar ik vandaan kom en affiniteit mee heb. Ik word altijd blij van hun plannen.’

Randstad of regio?‘Regio, om te voorkomen dat er in Den Haag alleen aan de Randstad wordt gedacht als er geld moet worden verdeeld.’

Op de hoogte blijven van onze beste artikelen?Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.