Ineens ging alles mis voor Simac-ceo Eric van Schagen

Het leek niet op te kunnen na tien jaar groei en succes. Maar plotseling liep alles mis. De bank belde dat de incasso’s waren stopgezet, de tankpassen van medewerkers werden geblokkeerd en Simac-ceo Eric van Schagen wist: bijna failliet. Het werd de diepste crisis uit zijn leven. ‘Ik ben er rijper door geworden.’

 

‘Eind jaren negentig kwam ik in de diepste crisis van mijn leven’, vertelt Eric van Schagen, ceo van ict-bedrijf Simac. ‘In 1986 hadden we Simac naar de beurs gebracht. Meer dan tien jaren van alleen maar succes en groei volgden. Lovende verhalen in de krant, elk jaar hoorden we bij de snelste stijgers op de beurs. Regelmatig stond ik in lijstjes van de meest succesvolle ondernemers van Nederland. We waren een partnerschap met Baan aangegaan. Zij leverden de software, wij de hardware. We deden veel acquisities. De directies van de grote banken verwenden me met etentjes in dure restaurants. Ik ben vrij nuchter, maar het is moeilijk om daar niet een klein beetje gevoelig voor te zijn.’

De tegenslag van…Wat doet het met je als ondernemer als alles in het leven ineens tegenzit. Een faillissement, je compagnon overlijdt, je raakt ernstig ziek. In een korte serie vertellen ondernemers openhartig over hun tegenslag en hoe zij er weer bovenop probeerden te komen. Vandaag deel 1. Vond je dit een leuk artikel? Schrijf je dan in  voor onze gratis nieuwsbrief ForumAlert en ontvang voortaan al onze leukste en beste verhalen.

Baan failliet, Simac in problemen

‘Toen we begin 1998 de jaarcijfers van 1997 presenteerden, zag het er nog goed uit. Dat jaar kwam de klap. Baan ging failliet: 30 procent van onze omzet was in één klap weg. In Nederland wisten we nog redelijk onze klanten te behouden, maar in Duitsland stortte het in elkaar. Daar hadden we 300 mensen in dienst. De acquisities die we hadden gedaan, werden een zware last. Ze bleken moeilijker te integreren dan we dachten en we hadden ook behoorlijk veel goodwill betaald.’

 

‘Ja, ik stond in Management Team… maar in de Flop-5’

 

‘Dat de gouden tijden allang voorbij waren, viel nog niet iedereen op. In maart 1999 werd ik gebeld door een journalist van Management Team. Ze wilden een interview met mij voor hun Top-5 van de beste ondernemers van Nederland. Nou, daar zou ik nog maar even mee wachten, zei ik. Een paar maanden later stond ik inderdaad in Management Team, maar dan op plaats 4 van de Flop-5. Ach, dat kan ik nog wel relativeren.’

 

Toen belde de bank

‘Vlak voordat we met vakantie gingen, kreeg ik een fax van de bank. De incasso’s waren stopgezet. Onze mensen konden niet meer tanken met hun pas van de leasemaatschappij. Ik zei tegen de kinderen dat we dat jaar misschien maar niet met vakantie zouden gaan.’

 

‘van diners met de bank belandde ik ineens in de wachtkamer van bijzonder beheer’

 

‘We hadden een schuld van 80 miljoen gulden. Dan komt er veel op je af. Het ging echt slecht dat jaar. Zwetend werd ik soms ‘s ochtends wakker en dan was het douchen, een pak aantrekken en jezelf oprapen om er weer tegenaan te gaan. En in plaats van diners in mooie restaurants met de top van de bank, zaten we nu een half uur in de wachtkamer van de afdeling Bijzonder Beheer waar je nog net een kopje koffie kreeg.’

 

Blijf ondernemen: les 1

‘Gelukkig kreeg ik met een aantal relaties en mijn vader 25 miljoen bij elkaar. Daardoor hielden we de steun van de bank. Wat erg heeft geholpen, is het werk van curator Louis Deterink. Die zorgde ervoor dat niet al het geld in een keer naar de schuldeisers ging, zodat we twee jaar door konden. We letten heel streng op de kosten en gingen kasstroomgericht werken. Er moest elke week meer in komen dan eruit ging. Het moeilijkste – en dat is wat interimmers in zulke gevallen meestal niet doen – was om toch te blijven ondernemen. Een bedrijf houden waar interessante dingen gebeuren, zodat je je klanten houdt.’

 

‘ik schaamde me zo: je denkt dat iedereen naar je kijkt’

 

‘In 2004, toen het weer wat beter ging met het bedrijf, overleed mijn vrouw. Ze had al kanker, maar stierf plotseling aan een hartstilstand. Hoe erg het ook was, ik kon er tenminste niets aan doen. Ik had er geen verantwoordelijkheid voor, in tegenstelling tot de bijna-ondergang van mijn bedrijf. Ik schaamde me bij de bakker. Je denkt dat iedereen naar je kijkt. Gelukkig blijkt dat later mee te vallen. Zeker de mensen die dicht bij je staan. Ze zijn minder bezig met je succes, maar laten je ook niet vallen als het slecht met je gaat. Ik heb inmiddels een nieuwe vrouw. Gelukkig hebben mijn kinderen een heel goede band met haar. Dingen komen ook weer goed in het leven.’

 

Vertrouw op mensen die je kent: les 2

‘Het bedrijf dat dankzij het vertrouwen van mijn relaties en mijn vader nog bestaat heb ik vijf jaar geleden van de beurs gehaald. Ik onderneem nog wel, en met plezier, maar het besef dat het allemaal ook zo voorbij kan zijn, is gebleven. Uiteindelijk is het ook een spel. Als het ophoudt, ben ik niet ongelukkig. De stress is weg.’

 

 ‘ik ben nu net een boer: ik koop alleen wat ik cash kan betalen’

 

‘Als ondernemer ben ik rijper geworden. Vertrouw op de mensen die je kent, is nu mijn devies. Je hoeft niet per se mensen van buiten te halen om mooie dingen te doen. En je succes is niet alleen jouw verdienste. Zonder de hulp van anderen had Simac nu niet meer bestaan. We doen nog wel acquisities, maar ik neem geen grote risico’s meer die het bedrijf om zeep kunnen helpen als de omstandigheden veranderen. Ik ben net een ouderwetse boer geworden. Ik koop niet wat ik niet cash kan betalen en een bank is om op te zitten.’

 

Op de hoogte blijven van onze verhalen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.