Hoe deze Leidse ondernemer in de knel komt door woningbouw

De bedrijven waren er eerst. Maar wat gebeurt er als de gemeente Leiden besluit een complete woonwijk te bouwen pal naast het bedrijventerrein waar ook de oer-Leidse drankengroothandel van Sabine Boonekamp is gevestigd? Dat klinkt als vragen om problemen. En die zijn er nu dus ook: voor de ondernemers dan. ‘De gemeente wil dit per se.’

 

Eén doodlopende straat, een stuk of vijftien bedrijfspanden met zo’n twintig ondernemingen. Vooral auto(schade)bedrijven, maar ook een keukencentrum, een drankengroothandel en een bouwbedrijf. Dat is de Amphoraweg in Leiden, het prototype van een klein bedrijventerrein. Met aan de kop van de weg een groot braakliggend perceel waar ooit een betoncentrale stond. De plannen van de gemeente voor dat terrein zorgen ervoor dat de ondernemers zich afvragen hoe lang ze het nog uithouden voordat ze stilletjes worden weggeduwd. Op het terrein moeten ruim 750 woningen worden gebouwd en er is geen andere weg dan over het bedrijventerrein. ‘Als ik eraan denk dat hier straks vaders en moeders op de fiets, met kinderen voorop, tussen de vrachtauto’s door slingeren, dan houd ik mijn hart vast’, zegt Sabine Boonekamp van drankengroothandel Boonekamp. En dan is er nog het andere vrachtverkeer dat allemaal heen en terug over de smalle weg gaat.

 

Woningbouw drukt Leidse ondernemers weg

Boonekamp is de derde generatie die het bedrijf leidt, dat (met slijterij) begon in het centrum van Leiden. Ze legde zelf de eerste steen voor het pand aan de Amphoraweg, toen het bedrijf, inmiddels alleen nog groothandel, begin jaren 90 voor de tweede keer verhuisde. Het bedrijventerrein was toen net nieuw ontwikkeld. De vijf vrachtwagens van Boonekamp bevoorraden horeca, scholen en evenementen van IJmuiden en Bodegraven tot Gouda, Delft en Den Haag.

De grote vraag van Boonekamp en haar buurbedrijven is: Waarom? Vooral omdat op een ander bedrijventerrein hetzelfde gebeurt. ‘Zou het niet een veel beter idee geweest zijn om de woningen op één van beide locaties te plannen en de bedrijven samen te brengen op de andere?’, vraagt Boonekamp zich af. ‘Nu ontstaan twee terreinen met dezelfde problematiek.’

Het liefst zou Boonekamp het hele verhaal van tafel hebben, maar daar denkt ze niet meer aan. ‘Het is duidelijk dat de politiek dit per se zo wil. Die woningen moeten dáár komen. Ik ben ondernemer en kijk vooruit. Dus wil ik er in elk geval voor zorgen dat er iets gedaan wordt aan die verkeerssituatie.’

 

4.500 verkeersbewegingen

Boonekamp laat de oplossing zien die de gemeente voor ogen heeft. Tussen het spoor en de bedrijven is een smalle strook groen, waar nu een tweetal paarden loopt. Daar moet een tweede toegangsroute komen. Echt gelukkig is Boonekamp er niet mee. ‘Er moet onteigend worden en ik denk niet dat zo’n smalle weg voldoende is voor de spits. Wij hebben onderzoeksbureau Goudappel ingeschakeld en zij komen op 4.500 verkeerbewegingen elke dag. Dat is een heel dorp dat hier elke dag door de straat gaat.’

‘De gemeente wil woningen bouwen, maar heeft geen plek voor de ondernemers’, zegt Erwin Roodhart van Ondernemend Leiden. In 2004 werd de Oostvlietpolder aangewezen als toekomstig bedrijventerrein. Tien jaar later besloot de gemeenteraad dat die polder nooit bebouwd mocht worden om de natuurwaarden te beschermen. Daarmee heeft de gemeente de enige uitwijkmogelijkheid om zeep geholpen.’

 

‘Een heel dorp moet hier straks elke dag door de straat’

 

Het is allemaal niet zozeer kwade wil, als wel een combinatie van slecht plannen, tunnelvisie en geen affiniteit met het bedrijfsleven, zegt Willem-Jan Zirkzee, voorzitter van Bedrijvig Leiden en penningmeester van Ondernemend Leiden. ’De woningbouwplannen van de gemeente zijn keihard, de compensatiebeloften boterzacht. Zo is een mogelijk ‘compensatieterrein’ eigendom van IKEA en het is helemaal niet gezegd dat die dat wil afstaan. Volgens de gemeente kan wonen best bij een bedrijventerrein, maar we kennen uit de regio een eerder geval waarbij de gemeente uiteindelijk een bedrijf klem zette nadat bewoners van een nieuwe wijk gingen klagen over het geluid dat nog binnen de Hinderwet viel. De politiek heeft zoveel aandacht voor het bio-sciencepark, hadden ze dat ook maar voor de andere bedrijven. Je kunt niet alleen maar bedrijvenbeleid maken voor hbo en universitair geschoolden. Het afval van al die biotechbedrijven moet wel opgehaald worden en ze willen hun verwarming en elektriciteit op orde houden.’

 

Investeren of niet

De ondernemers aan de Amphoraweg zitten nu in onzekerheid hoe ze nu verder moeten met de bedrijvigheid. ‘Het is wachten tot iemand langskomt om ons uit te kopen’, aldus Boonekamp. ‘Ik denk niet dat wij kunnen blijven bestaan naast zoveel woningen. Niet qua verkeer en niet vanwege het geluid dat wij nu eenmaal produceren. Wat moet ik in de tussentijd doen met investeringen. Krijg ik die er wel uit de komende jaren?’

Nu is het niet zo dat ze absoluut never nooit weg wil van de Amphoraweg. Verhuizen is best een optie, maar dan wel in de buurt. En in Leiden is dus geen ruimte over voor haar soort bedrijvigheid volgens de gemeente. ‘De gemeente noemt Katwijk als oplossing’, zegt Boonekamp. ‘Daar wil ik helemaal niet heen. Dit is een Leids bedrijf. Het personeel komt allemaal op de fiets, die moeten dan met de auto. Lekker duurzaam. Mijn bedrijf uit Leiden verplaatsen voelt echt hetzelfde alsof ik gedwongen in een andere stad moet gaan wonen, waar ik de weg en de buren niet ken.’

 

Op de hoogte blijven van onze beste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.