Hilal Makhoukhi: ‘Elk probleem is een kans, weet ik nu’

Een misstap leverde Hilal Makhoukhi 2,5 jaar cel op. Toen hij vrijkwam moest hij de draad weer oppakken. Dat verliep alleen anders dan gedacht. Nu helpt hij ex-gedetineerden aan werk. ‘Die frustratie is mijn brandstof.’ 

 

‘Bij de SNS-bank ben ik bankdirecteur geweest, maar toen het negen-tot-vijfleven begon te knellen, ben ik een horecazaak gestart. Dat wilde ik altijd al doen. Die liep goed, maar ik kwam er al snel achter dat de horeca een grijs gebied is. De boven- en onderwereld raken er aan elkaar. Nou, toen ben ik een beetje stout geweest. Wietproductie kon elk moment gelegaliseerd worden, dacht ik, en zag het als een kans. Maar ik was te vroeg, het was natuurlijk nog strafbaar. Dat leverde me 2,5 jaar detentie op.’ 

 

‘Ik ben een beetje stout geweest’

 

‘Daarna moest ik de draad weer zien op te pakken. Eenmaal op vrije voeten ben ik meteen op zoek gegaan naar werk. Al snel kon ik aan de slag op de hr-afdeling van een groot bedrijf, maar dat was niet wat mijn reclasseringsambtenaar in gedachten had voor me. Die vond dat ik eerst maar eens moest resocialiseren. Dat kon ik mooi doen door in een kringloopwinkel te werken, was zijn idee. Met andere woorden: de hele dag met meubels sjouwen. Dan kon ik daar even uitrazen. ‘Dat gaan we dus mooi even niet doen’ , was ik eerste wat ik dacht.’  

VeerkrachtVeel ondernemers weten hoe het is om te vallen en toch weer op te staan. In de serie Veerkracht laten we deze ondernemers aan het woord. Wat maakten zij mee en hoe kwamen ze hier sterker uit?

‘Het klinkt misschien raar, maar ik was naast ex-gedetineerde ook gewoon nog steeds ondernemer. Ik was supergemotiveerd om weer aan de slag te gaan. Dus waarom moest ik dan onderaan de ladder beginnen? Op zo’n moment werkt het systeem tegen, vind ik. Te bureaucratisch, te traag. Allesbehalve commercieel. Het werkte vooral ook míj tegen. Ik heb zoveel moeite gedaan om de reclassering te bewijzen dat het ook anders kon. Dat ik anders in de maatschappij kon re-integreren.’

‘Uit frustratie ben ik zélf een sociaal-commercieel uitzendbureau begonnen. Ons doel is om ex-gedetineerden zo snel mogelijk aan een goede baan te helpen. Bij ons in de loods in Rotterdam kunnen kandidaten even landen na hun vrijlating. Wij bieden ze werk, maar we zijn geen eindstation. Tijdens het traject gaan we op zoek naar de ‘aan-knop’ van onze kandidaten. Soms is dat schuldenaanpak, soms de juiste opleiding aanbieden of arbeidsritme creëren. Na een tijdje worden ze gedetacheerd bij een van onze opdrachtgevers. Mocht een kandidaat om wat voor reden dan ook vastlopen bij die werkgever, dan komt hij bij ons terug in de loods, maar nooit op de bank. Zo blijft die aan-knop ook echt aan. Daarin verschillen we echt van andere re-integratiebureaus. Onze aanpak werkt, omdat ik beide kanten van de medaille ken: ik ben ondernemer en snap werkgevers, maar weet ook hoe lastig het is om na een gevangenisstraf weer aan het werk te gaan.’  

 

‘Ik ben een gelovig man, en geloof dat alle dingen in het leven gebeuren met een reden. Ik had kunnen denken: ‘niemand wil mij, ik kan nergens meer terecht, ik moet weer onder aan de ladder beginnen.’ Maar ik ben niet bij de pakken neergaan zitten. Ik zag voor mezelf een rol weggelegd als marktverstoorder. Iemand die laat zien dat het wel degelijk anders kan. De frustratie die ik voelde, heb ik omgezet in brandstof. Elk probleem is een kans, weet ik nu.’  

 

Op de hoogte blijven van onze beste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.