‘Eén keer op missie is goed, twee keer is beter’

Klaas Hofstra van Adverio Engineering gaat graag de wereld over met projecten om van afval biogas of compost te maken. ‘Dat is veel leuker.’ En dan moet je wel mee met een handelsmissie. ‘Daar word je echt een beetje belangrijk van.’

Natuurlijk zou Adverio Engineering ook alleen binnen Nederland een klantenkring kunnen opbouwen. Het bedrijf bedenkt afvalrecyclingprojecten waarbij het terugwinnen van grondstoffen en het produceren van groene energie uit het organisch afval als huisvuil en slib worden gecombineerd.  ‘Als we ons volledig op Nederland richten, kunnen we misschien in leven blijven’, zegt directeur Klaas Hofstra. En dan met een kleine grijns: ‘We kunnen ook de wereld over. Dat is veel leuker.’

Adverio heeft een opvallende ontstaansgeschiedenis. Het Groningse grond-, weg- en waterbouwbedrijf Oosterhof Holman kreeg na de bouw van biogasinstallaties in Nederland veel aanvragen uit het buitenland. Eigenlijk zat het bedrijf daar niet op te wachten. Daarom werd in 2011 als een soort spin-off, Adverio opgericht, een zelfstandige onderneming die zich richt op ontwikkeling, ontwerp en realisatie van biosgasprojecten in het buitenland.

De tekst van dit artikel gaat verder na de foto 

30.000 Huishoudens

‘Wij zijn maar kleine jongens in deze sector’, zegt Hofstra. ‘Vast werkt hier negen man. Binnen week kunnen we dat opschalen naar twintig man. En dan hebben we nog twee mensen in Oekraïne.’ Klein of niet, Adverio ontwikkelde voor een suikerfabriek in Kiev wel een biogasinstallatie van een formaat dat je in Europa niet veel tegenkomt. ‘Hij levert uit suikerbietenpulp 7.000 kuub gas per uur. Omgerekend is dat voldoende om een kleine 30.000 huishoudens in Nederland van gas te voorzien. Daar gaat 1.000 ton suikerbietenpulp per dag in.’

‘Op Google-toeval kun je niet leven als bedrijf’

Voor een deel komen de buitenlandse biogasaanvragen vanzelf binnen. Maar op Google-toeval kun je niet leven. Als je je waar wilt verkopen in het buitenland, moet je volgens Hofstra eigenlijk wel eens mee met een handelsmissie. ‘Als het land gunstig lijkt en het thema van de missie ook, dan worden daar deuren voor je geopend. Die moet je daarna wel zelf open hóuden’, zegt Hofstra. En nog beter dan één keer gaan, is twee keer op missie. ‘Dan ken je mensen, heb je een netwerkje en je kunt die contacten meenemen naar feestjes die worden georganiseerd bijvoorbeeld door ambassades. Dat vinden ze heel leuk, daar word je echt een beetje belangrijk van en een mogelijk contractje wordt dan soms ineens zekere zaak.’

Leuke toevalstreffer

Maar is het voor een negenmansbedrijf eigenlijk niet wat overdreven om zover de grens over te gaan? Helemaal niet, zegt Hofstra. ‘Een klein bedrijf biedt projecten die ze daar zelf kunnen behappen. In onze sector loopt het buitenland behoorlijk achter op Nederland, dus wij voegen echt iets toe. Ook een land als Iran is erg bezig met milieu en afvalbeheersing. Daar komt dan nog bij dat wij in dat geval ook een composteringsinstallatie maken. Dus krijgen ze groene energie en vruchtbare grond voor hun afval.’

‘Toeval dwing je ook een beetje af, vind ik’

‘Als je meegaat, moet je actief meegaan. Je moet in de voorbereidende fase goed aangeven wat je wilt, anders ga je alleen maar mee. En soms komen daar ook weer leuke toevalstreffers uit, hoor. Zo nam de dijkgraaf van het waterschap hier (Hofstra woont en werkt vanuit Groenlo; red.) ook deel aan de handelsmissie naar Iran en een paar weken later zat ik met hem in Nederland om tafel om te kijken wat we voor elkaar kunnen doen. Dat was natuurlijk toeval, maar ik vind ook wel een beetje dat je toeval afdwingt.’