Onduidelijkheid over bij welk pensioenfonds een ondernemer hoort, leidt tot papierwerk, kosten en frustratie. Dat kan beter.
Nederland heeft arbeidsmigranten nodig. Als we de discussie daarover helder houden, kunnen we dat goed regelen, betoogt Antoine Reijnders.
In deze tijd waarin kennisdelen alomtegenwoordig lijkt, maar Tweede Kamerleden praten vandaag over de noodzaak kennis níet zomaar te delen. En dat vind ik een goed idee.
We hebben nog maar 7 jaar om 55 procent CO2-reductie voor elkaar te krijgen. Dat lukt alleen als we nú aan de slag gaan.
Financiële 'poortwachters' moeten ongebruikelijke transacties melden. Wel graag zonder dat criminelen achter de bron kunnen komen.
De druk van de overheid op accountants neemt. Dat leidt ertoe dat het mkb moeite heeft om een accountant te vinden, en dat de kosten stijgen.
Wordt toegang tot water het volgende punt dat aan de lijst ‘bedreigingen van het ondernemingsklimaat’ wordt toegevoegd? Ik hoop het toch niet.
Blinde vlekken in de Europese Grondstoffenstrategie kan de EU voorkomen met drie partijen om tafel.
Gps, mobiele telefoon, thuiswerken. Willen we allemaal, toch? Dat kan ook, als overheid, bedrijfsleven en samenleving het samen mogelijk maken.
Het stroomnet vraagt om snelle uitbreiding. Dus geen lange discussie over welke - maatschappelijke - projecten voorrang zouden moeten krijgen
Zonder geborgde zetels mag de stem van ondernemers niet verloren gaan in de waterschappen. Anders dreigt 'politisering'.
Goed ondernemersklimaat betekent ook: een prettige plek om te zijn, niet alleen een nuttige. En daar is de provincie belangrijk.
Nederland kan niet zonder buitenlandse studenten, zeker niet in de nieuwe economie. Dus geen stop op hun komst, maar wel een betere regulering van de toestroom.
Kabinet zegt duurzame koploper te wiillen zijn, maar in praktijk worden we links en rechts ingehaald.
Woningbouw, energietransitie, stikstof: de ruimtelijke uitdagingen vragen om actie van de provincies. Dus niet om een langdurig coalitieproces na de verkiezingen voor de Provinciale Staten.
Zo’n vijf jaar geleden had niemand het er over: PFAS. Ik ook niet, eerlijk gezegd. Tegenwoordig wel, en het lijkt nu of PFAS overal in zitten: in de grond, in het water, in ons lichaam.